Jesteśmy generalnym wykonawcą odbudowy przystani Cesarza Wilhelma II. Jest to komplet 4 drewnianych, bogato zdobionych budynków. Nasza spółka, oprócz tradycyjnych ciesielskich zadań, zrealizowała również kompleksowe prace stolarskie.
W ramach przeprowadzonych prac wykonaliśmy także:
- nowe okna skrzynkowe na wzór historycznych
- nowe drzwi na wzór historycznych
- wszystkie detale i zdobienia
Przystań Cesarza Wilhelma II w Poczdamie
Cesarz Wilhelm II bezpośrednio po zakończeniu podróży po Norwegii podjął decyzję (1890) zrealizowania przewidzianej budowy bazy morskiej nad jeziorem Jungfern w Poczdamie, nie jak wcześniej planowano w stylu neogotyckim lecz w stylu „norweskim”.
SKRAWEK NORWEGII W POCZDAMIE
W roku 1892 rozpoczął Munthe budowę usytuowanego bezpośrednio na brzegu głównego budynku, czyli holu recepcyjnego, bogato zdobionego szczególnie w częściach szczytowych, spełniając tym samym życzenie cesarza. W następnym roku doszła jeszcze baza morska przeznaczona dla cesarskiego parowca „Alexandria”. W latach 1894/95 wzniesione zostały kolejne budynki wzorowane na norweskim domu mieszkalnym (warsztat, Dom Marynarza, dom mieszkalny kierownika bazy).
Historia Kongsnaes
Wraz z naszą spółką partnerską AWK Design GmBH w Potsdamie, zrewitalizowaliśmy i odbudowaliśmy Zespół Budynków Żeglarskiej Przystani Cesarskiej Cesarza Wilhelma II. W skład zespołu wchodzą cztery drewniane, bogato zdobione budynki wpisane na listę UNESCO. Głównym obiektem jest budynek Cesarza (Ventehalle), który został odtworzony z dawnych rycin i pocztówek przez naszych architektów i rzemieślników. Cały proces, uwzględniający również ustalenia i konsultacje z niemieckim konserwatorem zabytków, trwał 4 lata. Obecnie w budynku mieści się restauracja serwująca wykwintne dania.
Pozostałe budynki wchodzące w skład kompleksu to Dom Kapitana, Dom Marynarzy i Dom Łodzi. Obiekty te przetrwały burzliwe czasy II Wojny Światowej i do obalenia muru berlińskiego znajdowały się pod jurysdykcją NRD. Do 1989 r., po socjalistycznej adaptacji, pełniły one rolę obiektów mieszkalnych. Destrukcyjne zmiany sprawiły, że aktualnie konieczne jest rozebranie budynków i ich ponowna odbudowa. Wykorzystując metodę starej tradycji rzemiosła ciesielskiego, zabezpieczamy elementy, które zostaną wykorzystane do ponownego montażu. W tym celu poddajemy je leczeniu fito-sanitarnemu. W ramach fizyki budowli, stosujemy również nowoczesne rozwiązania, dzięki którym możliwe jest zachowanie historycznych elementów, przy jednoczesnym zapewnieniu dalszej eksploatacji zgodnie ze współczesnymi wymogami norm DIM.
Odbudowa ze starych zdjęć
W ŚRODKU NIEMIECKIEJ HISTORII
Nazwa KONGSNAES (konge: król, naes: cypel) nadana zostaje dopiero w roku 1896. Na dalszym etapie rozbudowy wzniesiony zostaje drewniany łuk bramy wjazdowej ze stylizowanym monogramem oraz ozdobą w formie dwóch głów smoka. Rok póżniej baza morska odgrywa dużą rolę w związku z rozwojem radiotechniki w Niemczech. Pomiędzy wieżą Kościoła Zbawiciela w Sacrow, oddalonego od KONGSNAES o 1,6 km, mają miejsce pierwsze ale zakończone sukcesem próby bezprzewodowej radiokomunikacji.
Po zakończeniu I wojny światowej i abdykacji Wilhelma II dobiega końca użytkowanie KONGSNAES jako bazy morskiej. Przyległe budynki zajmują prywatne osoby, natomiast hol recepcyjny, budynek dla przechowalni łodzi oraz port obejmują we władanie różne związki sportów wodnych.
Po upadku muru w 1989 r. KONGSNAES stanowi część krajobrazu kulturowego i znajduje się pod ochroną UNESCO.
